کارکردها، اشکال و معانی نمایش‌های شادی‌آور زنانه در دوره‌ی قاجار

مقاله­ی پیش رو به‌منظور تحلیل جامعه­شناختی سه گونه از نمایش­های شادی­آور زنانه­ در دوران حکومت قاجار انجام شد. گونه­های مذکور شامل: نمایش­های انتقادی و سنتی، نمایش‌های انتقادی-اجتماعی (مردان هوسران) و نمایش­های اجتماعی (نبودن امنیت اقتصادی) بود. دو یا سه مورد از نمایش­های هر گروه، معرفی و ارزیابی شدند. یکی از طرق واکاوی نمایش­های شادی­آور زنانه بهره­گیری از مفاهیم جامعه­شناسی بود، از­این‌رو به­منظور بازنمایی جایگاه اجتماعی زنان در جامعه­ای مردمحور با بهره­گیری از مفهوم سلطه­ی مردانه­ی پیر بوردیو به تحلیل موضوع حاضر پرداخته شد.مقاله­ی حاضر از نوع مقالات توصیفی-تحلیلی است و اطلاعات ضروری تحقیق با استفاده از شیوه­ی کتابخانه­ای گردآوری شد. با استناد بر اطلاعات به‌دست‌آمده، زنان به‌منظور رهایی از زیر بار فشارهایی که از سوی جامعه بر آنان تحمیل می‌شد، به راه­های گوناگونی متوسل شدند؛ یکی از این راه­ها اجرای نمایش­هایی با محوریت زنان، به جهت بازنمایی مسائل و معضلات آن‌ها بود؛ نمایش عقده­های فروخورده­ای که در اثر تعصبات جامعه­ای مردسالار، به وجود آمده بودند. نتیجه­ حاکی از آن بود که واکاوی نمایش­های زنانه، یکی از راه­های مؤثر در ریشه­یابی تأثیرات چیرگی مردان بر زنان است.